یاد ١٤ سال پیش افتادم که امتحان شیمی داشتم و تا صبح درس خوندم و به برفی که از آسمون میبارید  نگاه کردم  و  لذت بردم 

امشب هم کار دارم و خوابم  نمیبره و کلی فکر اومده  به مغزم 

خلاصه بگم نتیجه گیری کلی اینه که زندگی مثل یه  سهمی که تقعر ش رو به پایین هست و من الان تو نیمه سمت راست زندگی قرار دارم  و انگار     نموداره  الان تقارن داره با ١٤ سال پیش, با محاسبات دقیق و پیچیده که الان جای  بحثش  نیست  نتیجه میگیریم که من تا ٧ سال آینده شروع میکنم به بچه بازی در اوردن و بچه شدن و خلاصه میوفتم تو سرازیری  زندگی و یوهو و و و و و